Penceremden akıp giden gri damlalara benzer umudun. Susmalarınla dans etmelerin arasındaki fark gülüşünden geçen sistemsiz tebessümünden ibaret. En çok kuruyan dalları seversin. Yere düşen ve birbiri üzerinden rüzgarla savrulan sarı ve dağınık hallerini. Yaşadığın şehir seni kendinden uzak tutsada ve ürkütsede sokak çıkmazlıkları seni; sen bu kentte nefes almayı seversin. Rüyadan uyandıran meleklerle elele sahnesiz bir görüntüye alışkın değilsin ya ; sancıları irkilerek karşılamaz oldu dilindeki türküler. İki duvar arasına itelediğin rengin aynan olmuş, yansıttığıysa çifte ikilemler arasındaki çatlaklar.
0 yorum:
Yorum Gönder